Assistentie ambulance

Het is zondag aan het eind van de middag. Samen met het gezin ben ik naar de kerk geweest en nu moeten we thuis nog even wat halen om daarna bij mijn ouders te gaan eten. Mijn dochter gaat zich boven nog even verkleden en ik pak beneden nog even wat spulletjes die mee moeten naar mijn ouders. De rest van het gezin wacht in de auto. De pager gaat... ik zie op het display dat het ditmaal gaat om assistentie ambulancedienst en ik bevestig mijn opkomst op de pager. Ik roep naar mijn dochter dat ze naar beneden moet komen omdat de pieper is gegaan. Ik stap snel in de auto en al mopperend stapt mijn dochter ook in. Samen met het gezin ga ik richting de kazerne. Dit is de derde keer in 24 uur dat ik deze rit maakt. Gisteren rond deze tijd moesten we ook uitrukken. Toen stonden er afvalbakken in de brand in het park aan de rand van ons dorp. Nog geen vier uur geleden stonden we ergens in het dorp een ondergrondse container te blussen. Nu dus op weg naar een assistentie ambulancedienst. Op de kazerne stap ik uit de auto en gaat het gezin alvast richting mijn ouders die vlakbij de kazerne wonen. We kleden ons om en stappen in de tankautospuit. Ik ben deze uitruk ingedeeld als manschap. Als we ter plekke komen parkeert de chauffeur de tankautospuit achter de ambulance en gaan we naar boven in de woning waar de ambulance medewerkers op ons wachten. De persoon die naar het ziekenhuis moet blijkt ernstig ziek te zijn. Helaas is er boven geen geschikt raam om met behulp van een ladderwagen de persoon naar beneden te krijgen. We maken een plan met het personeel van de ambulance, en besluiten om de persoon in een vacuümmatras via het smalle trapgat naar beneden te tillen. Dit wordt een hele klus. Alle materialen worden klaar gemaakt en we leggen de persoon in het matras. Daarna schuiven we het matras richting het trapgat. We halen alle schilderijen even van de muur om te voortkomen dat deze er worden afgestoten. De zware en lastige klus begint. We moeten het matras haast horizontaal door het smalle trapgat laten zakken. Maar met veel hulpvaardige handen ligt de persoon even later op de brancard die inmiddels door de chauffeur van de tankautospuit bij de voordeur is gezet. We helpen nog even om hem in de ambulance te schuiven en dan zit de klus erop. We wensen de overige familieleden en bekende sterkte en vertrekken weer richting de kazerne. Ook de derde klus in 24 uur tijd is weer met dit team van vrijwilligers geklaard. Ons werk is mooi, veelzijdig en dankbaar! Terug op de kazerne maken we alles weer in orde voor de volgende melding. Dat kan er weer één zijn waarbij elke seconde telt. Ik loop vanaf de kazerne op mijn gemak richting het huis van mijn ouders.