Brand industrie

Het is donderdagmiddag en ik rommel een beetje rond het huis. Ik ben vandaag vrij en heb niet zo veel te doen. Net zoals vele brandweercollega's hou ik met enige regelmaat de alarmeringsberichten uit de omgeving in de gaten. Gewoon uit nieuwsgierigheid, of de buurkorpsen nog iets te doen hebben. Aan het begin van de middag zie ik dat de collega's uit de stad in de buurt een brand in de industrie krijgen. Een tijdje later wordt deze melding opgeschaald naar een middel hulpverlening. Ik wordt gelijk nieuwsgierig wat kan hier aan de hand zijn, zeker als er aan het eind van de middag plotseling verder wordt opgeschaald naar grote brand en een buurgemeente ter assistentie wordt gevraagd. Wat is hier gaande en waarom duurt deze melding zo lang? Het blijven vragen waar ik nog geen antwoord op krijg en dat hoeft ook niet want ik ben niet bij de melding betrokken. Om vijf uur in de middag gaat mijn piket als bevelvoerder in. Vanavond ben ik verantwoordelijk voor de eerste uitruk in onze gemeente. We zitten nog aan tafel als de pager rond een uur of zeven af gaat met het verzoek om te bellen met de meldkamer. Ook het woord 'aflossing' staat in het bericht. De centralist die ik aan de lijn krijg verzoekt om met een busje met collega's naar de stad te gaan waar al heel de middag een inzet gaande is. De collega's die daar nog steeds ter plaatse zijn verzoeken aflossing. Ik vraag aan de centralist om mijn collega's te alarmeren zodat we volgens de indeling die het systeem zal maken richting onze collega's in de stad kunnen vertrekken. Zodra de ploeg op de kazerne is leg ik hen uit wat de bedoeling is en vertrekken we richting het brandadres. De collega's die achterblijven zorgen dat de uitruk binnen onze eigen gemeente gewaarborgd blijft. Zodra we aankomen wordt ik, samen met de andere bevelvoerder van een buurgemeente, bijgepraat door de bevelvoerders en officier van dienst die hier al een tijdje bezig zijn. Er is brand in een grote filter van de ziekenhuisafvalverwerker. Deze brand is zeer lastig te bestrijden omdat hij hoog in het gebouw zit en op een lastig bereikbare plek. De ploegen die we aflossen zijn al diverse keren naar boven gelopen om een blussing te doen maar dit heeft nog niet het gewenste effect gehad. Doordat bij de brand ook gevaarlijke stoffen vrijkomen moet overal in het pand ademlucht worden gedragen. Voordat je bij de filter, die in de brand staat, aankomt heb je al heel wat trappen beklommen en ben je door een aantal smalle doorgangen gegaan. Hierdoor is je ademluchtfles al een flink stuk leeg voordat je kan beginnen met blussen. Wij zijn de eerste ploeg die naar boven gaan en nemen nog wat extra slangen mee. Na een flinke beklimming komen we bij de filter aan en zien we dat deze roodgloeiend is en dat de vlammen door de half geopende deur naar buiten komen. We sluiten de extra slangen aan en beginnen met vier stralen tegelijk te blussen. Er komt ontzettend veel stoom en warmte vrij en we hadden het al zo warm van de klimpartij naar boven. Ik roep de andere bevelvoerder op dat ze naar boven kunnen komen om ons af te lossen want wij moeten nog lucht in onze flessen overlaten om weer beneden te komen. De komende uren bestaan uit trappen op en af klimmen, een kort moment blussen en de filter demonteren en heel veel overleggen om de brand op een juiste manier aan te pakken. Eén van mijn ploegleden blijkt veel verstand te hebben van dit soort industrie en samen met de officier en de deskundigen van het bedrijf maken we dan ook een werkend plan. Tegen middernacht is de brand echt uit en zit de warmte alleen nog in de afvoerkanalen van de fabriek. Een commerciële brandweerploeg neemt de leiding over en zal monitoren of de temperatuur verder zal afnemen. Een zeer ingewikkelde klus die we daarom ook echt met elkaars kennis konden oplossen. Je ziet in zulke inzetten dat echt iedereen binnen je ploeg belangrijk is en goede ideeën samen de oplossing vormen. We wisselen onze vervuilde bluskleding in voor schone pakken. We pakken de tankautospuit van onze collega's uit de stad helemaal in en zorgen dat ook al het ademlucht op deze tankautospuit weer wordt vervangen. We rijden terug naar de kazerne waar deze tankautospuit hoort te staan en zetten hem daar weer op zijn plek. De bevelvoerder en de chauffeur van de collega's van de stad controleren nog even of we het voertuig netjes en op de juiste wijze hebben ingepakt en daarna vertrekken we weer in het busje, wat de beroepsploeg heeft gebruikt om op hun kazerne te komen, richting onze eigen kazerne. Ik vind het echt heel mooi dat we in onze organisatie zo makkelijk elkaars materialen over kunnen nemen en bedienen. Dit kan alleen maar omdat we allemaal dezelfde 'brandweer'taal spreken. Natuurlijk zijn er bepaalde specialismes die je niet zomaar over kan of mag nemen maar de basis brandweerzorg is bijna overal hetzelfde. Moe, maar voldaan omdat de brand uit is, komen we weer terug op onze eigen kazerne. Rond één uur in de nacht spring ik thuis onder de douche. Snel slapen want morgen moet ik weer voor de klas om cursisten les te geven in het bestrijden van ongevallen met gevaarlijke stoffen. Wat hebben we toch een prachtig vak!!