Spoedafhijsing

Het is gezellig in de woonkamer. We hebben bezoek van vrienden en hebben zojuist de maaltijd achter de rug. We zakken onderuit op de bank voor een gezellig koffiemoment. Op dat moment laat de pieper van zich horen...Spoedafhijsing. Een snelle groet naar onze vrienden en ik ben de deur al uit. De dienstauto brengt me in een korte tijd op de kazerne. Samen met de ploeg kleed ik mij om en we rennen naar de tankautospuit. Het adres is ons nog bekend van de vele (vaak loze) automatische brandalarmen. In de korte rit die volgt bereiden we ons voor op wat komen gaat. Ter plaatse komt één van de ambulancebroeders gelijk op ons af. In korte bewoordingen legt hij de situatie uit. Patiënt woont op de 2de verdieping maar er is alleen maar een lift van 1 bij 1 meter of een stalen wenteltrap. Helaas is de woning ook een aardig eind van de straat af dus ook lastig bereikbaar met een autoladder. In een snelle blik om me heen constateer ik 2 problemen. De ambulance staat in de weg en er moet een klappaal worden platgelegd om de autoladder zo meteen te kunnen opstellen. In de verte hoor ik de autoladder al naderen. Eén van de jongens krijgt de sleutel van de ambulance en zal deze aan de kant zetten. De andere geef ik de opdracht om het paaltje plat te leggen. Het volgende probleem dient zich aan. De ambulancebroeder kan het pand niet meer in want de deur is dichtgevallen en de begeleider van de woongroep is boven bij de patiënt. De sleutel uit de sleutelkluis in de muur brengt uitkomst en een minuut later hebben we de deur weer open. De jongens bij de klappaal constateren dat het mechanisme niet meer werk. Ik zeg: 'Sla hem maar plat!' Eén van de jongens uit de ploeg rent naar de tankautospuit maar komt niet terug met een hamer maar met de gereedschapskist. Razendsnel wordt de hele paal gedemonteerd en precies op het moment dat de autoladder ter plaatse is is het klusje geklaard. Ik stuur 2 jongens naar boven om de ambulancedienst te assisteren en de andere helpen de bemanning van de autoladder met het in orde brengen van de brancardsteun. Als ik boven kom ligt de patiënt al klaar voor transport en niet veel later zwenkt het bakje van de autoladder voor het raam. De patiënt wordt via het raam op de brancardsteun geschoven en vast gezet. De collega's beneden hebben de brancard uit de ambulance gehaald en even later ligt de patiënt in de ambulance. De broeders bedanken ons voor de snelle service en vertrekken met spoed richting het ziekenhuis. We ruimen de materialen op en de autoladder wordt weer ingepakt. Ook de klappaal wordt weer gemonteerd en ik maak een melding richting de gemeente dat deze moet worden vervangen. Na een korte evaluatie ter plaatse en een bedankje aan de collega's van de autoladder keren we terug naar de kazerne. Het was weer een dankbare klus.