Verjaardag

Het is zondagmiddag en ik lig heerlijk onderuit op het loungeset wat onder de overkapping in onze pas vernieuwde achtertuin staat. Ik geniet van de rust(dag) die vandaag ook tegelijk mijn verjaardag is. Omdat we morgen op vakantie gaan en de meeste familieleden al op vakantie zijn hebben we besloten mijn verjaardag niet te vieren. Ik heb tot morgenochtend piket als bevelvoerder van dienst en daarna begint de vakantie. Drie weken lang naar een camping in het zuiden van ons land. Vanmorgen hebben we de kerkdienst van onze gemeente online gevolgd. Met een volle buik van de middagmaaltijd dommel ik langzaam weg richting dromenland. Zover komt het niet want ineens is daar het bekende geluid van mijn pager. Ik schiet overeind en kijk op het display van mijn pager. Er wordt een grote brand gemeld in een buurgemeente en ik zie ook dat het groot water transport (watertransport systeem = WTS) daarvoor wordt gevraagd. Ik stap in de dienstauto die voor het huis staat en spoed me met zwaailicht en sirene naar de kazerne. Op de kazerne maakt één van de collega's mij erop attent dat alleen de tankautospuit van ons is gealarmeerd en dat het groot water transport (WTS) uit de buurgemeente komt. Ons eigen WTS hoeft dus niet mee uit te rukken maar we gaan alleen met de tankautospuit. Als we even later uitrukken en onderweg gaan naar het opgegeven adres in de buurgemeente is er nog een hoop onduidelijk. Er zou een dakbrand zijn bij een bedrijf op het industrieterrein in de buurgemeente. Via de portofoon hoor ik dat de buurgemeente niet kan uitrukken met hun WTS en dat deze dus buitendienst gaat. Onze pagers gaan opnieuw en nu wordt ons WTS ook gealarmeerd. Bij de brandweer moeten we met iedereen samen kunnen werken maar toch vind ik het fijn dat ons eigen WTS komt.

Al vanaf ver zien we grote zwarte rookwolken opstijgen van het industrieterrein. Even later draaien we de weg op naar het industrieterrein en moeten we dwars door de rookwolken heen rijden om ter plekke te komen. Ik ga op zoek naar de officier van dienst maar deze blijkt nog niet ter plekke te zijn. De eerste twee bevelvoerders zijn heel druk met verkennen en een binneninzet aan het voorbereiden. Ik besluit zelf een locatie te zoeken waar we de pomp van het WTS in het water kunnen laten. Vlak achter het brandende pand is een flinke sloot die ik geschikt vind om het WTS in af te leggen. Ik ben verbaasd als ik even later toch het WTS van de buurgemeente zie aankomen. De bemanning legt me uit dat ze toch konden uitrukken en daarom gekomen zijn. Ik besluit dat we eerst ons eigen systeem gaan inzetten en iedereen gaat aan de slag. De brand breidt zich inmiddels uit en een binnenaanval wordt steeds gevaarlijker. Even later wordt door de hoofd officier - en de officier van dienst besloten te stoppen met een binnenaanval. We gaan over naar defensief buiten wat betekent dat het pand verloren is en dat we gaan zorgen dat naastgelegen panden worden afgeschermd zodat de brand daar niet naar kan overslaan. Inmiddels is er verder opgeschaald naar zeer grote brand en daarna naar GRIP 1 en later zelfs naar GRIP 2. Vooral de vele rookontwikkeling in het omliggende gebied geeft de nodige zorg en heeft doen besluiten om zover op te schalen. De pomp van onze WTS raakt verstopt door modder en waterplanten en de officier van dienst besluit ook het tweede WTS in te gaan zetten om de waterlevering te garanderen. Twee collega's gaan in het waadpak te water en bouwen met pallets een contructie rond de pomp om verdere verstopping te voorkomen.

In overleg met de officier van dienst wordt ook onze tankautospuit ingezet en gaan we het naastgelegen pand koelen met een waterkanon en een handstraal. De uren verstrijken en het pand is verloren maar het naastgelegen pand hebben we dankzij de wind en onze koeling kunnen behouden. Voor eten wordt gezorgd en ik regel via de collega's die nog in ons dorp zijn achtergebleven dat we kunnen worden afgelost. Ongeveer vijf uur na alarmering zijn we terug op de kazerne en hebben onze collega's de klus overgenomen. Ik had deze verjaardag me iets anders voorgesteld en kijkend naar de schade die deze ondernemer heeft kan je het ook geen feestje noemen. Toch ben ik ook dit keer weer blij en tevreden dat we met vele collega's het naastgelegen pand hebben kunnen behouden.